Πάντα περιμένουμε κάτι να τελειώσειγια ν’ αρχίσει επιτέλους αυτό που προσδοκούμεΦοράμε την ελπίδα μαςκι οδεύουμε στο χρόνοαθόρυβασπέρνοντάς τον με όνειρα Σε κάποιο σημείονιώθουμε την ψυχή μας να τρέμειγδύνουμε πυρετωδώς το σώμα μαςμετά κοιτάμε έκθαμβοι-θαρρείς βρισκόμαστε σε μουσείο τέχνης-το έργο των βασάνων μαςμε τις ποδοπατημένες επιθυμίες μας Γυμνοί κι αδύναμοισαν να ξυπνάμε από μια βαριά...
Ελπίδα/ Espoir
Ε